تفاوت سرور مجازی و اختصاصی
در دنیای فناوری اطلاعات و ارتباطات مدرن امروزی، خدمات وب و برنامه‌های آنلاین فراوانی در دسترس همگان قرار گرفته‌اند که نیازمندی‌های مختلف کاربران را برطرف می‌کنند. در نتیجه، میزبانی وب و مدیریت آنها حائز اهمیت است اما انتخاب صحیح بین دو گزینه سرور مجازی و سرور اختصاصی می‌تواند برای بسیاری از مدیران سیستم و توسعه‌دهندگان وب یک تصمیم پرچالش باشد. سرورهای مجازی و سرورهای اختصاصی، دو روش رایج برای میزبانی وب می‌باشند که هر کدام مزایا و معایب به خصوص خود را دارند. سرورهای مجازی، به چندین سرویس مجازی تقسیم شده و به عنوان یک سرویس اشتراکی عمل می‌کنند، ولی این در حالی است که سرورهای اختصاصی به صورت کاملاً مجزا و جدا برای یک مشتری خاص استفاده می‌شوند. تفاوت سرور مجازی و اختصاصی به عوامل مختلفی بستگی دارد و شامل بسیاری از عوامل می‌شود که ما در این مقاله تنها برخی از این عوامل را بررسی خواهیم کرد.
سرور مجازی چیست؟
سرور مجازی (Virtual Server) یک نوع فناوری اطلاعات و ارتباطات می‌باشد که به شما امکان تقسیم کردن یک سرور فیزیکی را به چندین سرور مجازی می‌دهد. در این شرایط، یک سرور فیزیکی می‌تواند به صورت همزمان چندین سرور مجازی را میزبانی کند که هر کدام به طور جداگانه و مستقل از یک‌دیگر کار می‌کنند. سرور مجازی به مجازی‌سازی یا تقسیم منابع سرور فیزیک به چند سرور مجازی است. هر سرور مجازی یک نمونه از سرور اصلی است که به صورت مستقیم بر روی یک سیستم انجام می‌شود. در این حالت منابع سرور فیزیکی بین سرور های مجازی تقسیم و پراکنده می‌شوند. هر سرور مجازی می‌تواند دسترسی به خود را به صورت جداگانه داشته باشد و می‌تواند به صورت جداگانه سرویس‌ها و اپلیکیشن‌های مربوط به خود را نصب کند. برای ایجاد سرور مجازی، نرم‌افزارهای مجازی‌سازی همچونVMware ، Hyper-V، KVM و… قابل استفاده هستند. این نرم‌افزارها به کاربران امکان نصب و اجرا یک سیستم عامل و برنامه‌ها را روی یک سرور فیزیکی می‌دهد و هر سرور مجازی منابع مجازی شامل پردازنده، حافظه، دیسک و شبکه را شامل می‌شود.
استفاده از سرور مجازی مزایا و ویژگی‌های مثبتی دارد که در ادامه به برخی از آنها می‌پردازیم:
1. افزایش بهره‌وری: از منابع سخت افزاری سرور فیزیکی به صورت بهینه و همزمان توسط چند سرور مجازی امکان بهره‌برداری وجود دارد.
2. انعطاف‌پذیری سرور: در این سرور قابلیت افزودن و کاهش منابع مجازی به سرور مجازی بر اساس نیازهای کاربران وجود دارد.
3. جداپذیری و ایزولاسیون: هر سرور مجازی از دیگران کاملا مستقل بوده و تغییرات یک سرور مجازی باعث تغییر در سرورهای مجازی دیگر نخواهد شد.
4. هزینه‌های کمتر: استفاده از سرور مجازی نسبت به سرورهای اختصاصی از لحاظ هزینه اقتصادی مقرون به صرفه‌تر می‌باشد.
به عنوان خلاصه، سرور مجازی به کاربران امکان می‌دهد تا منابع سخت افزاری را بهینه به اشتراک بگذارند و چند سرور مجازی را روی یک سرور فیزیکی میزبانی کنند، که این موضوع به تقویت بهره‌وری و انعطاف‌پذیری آنها کمک فراوانی می‌کند.
کاربرد سرور های مجازی: میزبانی وبسایت‌ها، برنامه‌های کوچک و البته کاربردی و پروژه‌های توسعه یافته. آنها هزینه‌هایی نسبتا مناسب دارند زیرا هزینه یک سرور فیزیکی در چندین سرور مجازی تقسیم می‌شود. سرور های مجازی دارای امنیت بسیار بالایی هستند و همچنین آنها از محیط‌های مشرک جدا هستند و هرکدام شامل یک فضای خصوصی هستند.
سرور اختصاصی:
سرور اختصاصی (Dedicated Server) یک سرور فیزیکی می‌باشد که به صورت کاملاً اختصاصی برای یک مشتری یا یک سازمان در اختیار تام آنها قرار می‌گیرد. در این حالت، تمامی منابع سخت افزاری و نرم‌افزاری سرور برای استفاده تنها توسط مشتری مشخص شده در دسترس خواهد بود. سرور اختصاصی به صورت فیزیکی در یک مرکز داده (Data Center) قرار دارد و به سیستم عامل و نرم‌افزارهای مشتری نصب می‌شود.
مزایای استفاده از سرور اختصاصی عبارتند از:
1. کنترل کامل: مشتری کنترل کاملی بر روی سرور و منابع آن را خواهد داشت. این شامل انتخاب سیستم عامل، نصب نرم‌افزارهای دلخواه مشتری، تنظیمات سیستم و راه‌اندازی خدمات می‌باشند.
2. افزایش عملکرد: سرور اختصاصی برعکس سرور مجازی به مشتری امکان در اختیار داشتن تمامی منابع سخت افزاری (پردازنده، حافظه، دیسک و شبکه) را به صورت اختصاصی می‌دهد. این به مشتری امکان می‌دهد تا برنامه‌ها و بارهای کاری خود را با عملکرد بهینه‌تری اجرا سازد.
3. امنیت و ایمنی: با استفاده از سرور اختصاصی، مشتری می‌تواند بر روی امنیت سرور و داده‌های اطلاعات خود کنترل کامل‌تری داشته باشد. این امر سبب می‌شود که کاربر بتواند برای سازمان‌ها و کسب و کارهایی که نیازمند حفظ حریم خصوصی و امنیت داده‌ها هستند، بیش‌تر به سرور اختصاصی اطمینان کند.
4. انعطاف‌پذیری: سرور اختصاصی همچون سرور مجازی به کاربر امکان می‌دهد تا منابع سخت افزاری را بر اساس نیازهای خود تغییر دهد و به سرعت به نیازهای رشد و ترقی کسب و کار جواب دهد.
5. عدم اشتراک منابع: در سرور اختصاصی، مشتری تمام منابع سخت‌افزاری را به صورت اختصاصی در اختیار کاربر می‌گذارد و با هیچ‌کس دیگر آنها را به اشتراک نمی‌گذارد. این باعث می‌شود که عملکرد و عملیات سرور تحت تأثیر دیگران قرار نگیرد.
استفاده از سرور اختصاصی مناسب برای بارهای کاری سنگین و پربار، پروژه‌های بزرگ و نیازهای امنیتی زیاد است. اما هزینه‌های استفاده از از سرور اختصاصی به طور معمول بیش‌تر از سایر گزینه‌ها همچون سرورهای مجازی یا سرویس‌های ابری می‌باشد.
به طور خلاصه، سرور اختصاصی یک سرور فیزیکی است که به طور کامل به یک مشتری یا سازمان اختصاص داده می‌شود و تمامی منابع سخت افزاری و نرم‌افزاری آن را در اختیار مشتری قرار می‌دهد.
به طور کلی، تفاوت سرور مجازی و اختصاصی را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:
1. منابع سخت افزاری:
سرور مجازی: در سرور مجازی، منابع سخت افزاری مانند پردازنده، حافظه، دیسک و شبکه میان سایر سرورهای مجازی به صورت مشترک تقسیم می‌شود. این به معنی این است که منابع سخت افزاری اختصاصی به صورت مجازی به سرورهای مختلف ارائه می‌شود.
سرور اختصاصی: در سرور اختصاصی، تمامی منابع سخت افزاری به صورت کاملاً اختصاصی به یک مشتری یا سازمان اختصاص داده می‌شود. در این حالت، تمام منابع سخت افزاری فقط برای استفاده توسط مشتری و کاربر مورد نظر در دسترس می‌باشد
2. ایزولاسیون:
سرور مجازی: در سرور مجازی، هر سرور مجازی از بقیه سرورهای مجازی مستقل می‌باشد و تنها عمل می‌کند. این به معنی این است که تغییرات و مشکلات در یک سرور مجازی تأثیری بر سرورهای مجازی دیگر نخواهد داشت.
سرور اختصاصی: سرور اختصاصی به طور کامل اختصاصی بوده و منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری این سرور به صورت کامل به یک مشتری اختصاص داده می‌شود. این به معنی این است که هیچ شخص دیگری جز مشتری مشخص شده از منابع سرور استفاده نمی‌کند و هیچ تداخلی با دیگران نخواهد داشت.
3. انعطاف‌پذیری:
سرور مجازی: در سرور مجازی، انعطاف‌پذیری بالاتری وجود دارد. کاربر می‌تواند به راحتی منابع سخت افزاری مجازی را تغییر دهد و افزایش یا کاهش آنها به راحتی قابل انجام می‌باشد.
سرور اختصاصی: در سرور اختصاصی، انعطاف‌پذیری محدودتر می‌باشد. تمامی منابع سخت افزاری به صورت اختصاصی برای مشتری است، برای تغییرات باید تجهیزات سخت افزاری جدید تهیه و نصب شود.
4. هزینه:
سرور مجازی: استفاده از سرور مجازی معمولاً هزینه کم‌تری نسبت به سرور اختصاصی دارد. چون منابع سخت افزاری به صورت مشترک تقسیم می‌شوند.
سرور اختصاصی: این در حالی می‌باشد که هزینه این سرور با توجه به دلایل گفته شده، بیش‌تر است.
هر دو نوع سرور دارای ویژگی‌ها و مزایا خود هستند و انتخاب درست و مناسب میان آنها بستگی به نیازها و محدودیت‌های شما دارد. از یک سرور مجازی استفاده کردن به شما امکان می‌دهد تا منابع سخت افزاری را با کاربران دیگر در میان بگذارید. این شما را قادر می‌سازد تا هزینه‌های سخت افزاری را تا حدودی کاهش دهید و از اشتراک‌گذاری پهنای باند و منابع سخت افزاری بهره‌برداری کنید. همچنین، از طریق مجازی سازی، می‌توانید به آسانی منابع سخت افزاری را افزایش دهید و سرورهای مدرن را به سرعت راه‌اندازی کنید. از سوی دیگر، سرور اختصاصی به کاربران خود، اجازه کنترل کامل بر روی سرور و منابع سخت افزاری را می‌دهد. بنابراین تفاوت سرور مجازی و اختصاصی را به طور خلاصه می‌توان به مواردی محدود کرد، مثلا اگر نیاز کاربران به انعطاف‌پذیری، کاهش هزینه و بهره‌وری از منابع سخت افزاری باشد، سرور مجازی گزینه مناسبی خواهد بود و اما اگر نیاز به کنترل کامل بر روی سرور و منابع داشته باشند و بخواهند برای پروژه‌های بزرگ‌تر و بارهای کاری سنگین‌تر استفاده کنند، سرور اختصاصی بهترین گزینه خواهد بود. در نهایت، انتخاب بین این دو نوع سرور بستگی به نیازها و الزامات کاربران و استفاده‌کنندگان دارد.
برای خرید سرور میتونید به صفحه خرید سرور مجازی هتزنر بروید
پیام بگذارید